De theorie over het voorkomen van extreem
weer
Wat is extreem weer?
Natuurlijk is het te begrijpen dat verschillen bestaan tussen naar
voorbeeld orkanen en tornado’s. Verschillen in grootte en verschil in
waar het ontstaat bijvoorbeeld. Verschillen die voor dit boek weinig
betekenen. De gelijke eigenschappen van deze deden mij denken…
Volgens Wikipedia is een tornado, een wervelwind dat een snelheid
bereikt van enkele honderden kilometers per uur, dat een gebied
bestrijkt dat varieert van enkele meters tot kilometers.
Een orkaan gelijkt op een tornado, alleen zijn er de essentiële
verschillen, toch doet het oog vermoeden dat ze op eenzelfde
manier zijn ontstaan.
Ze hebben als gelijke kenmerk dat het energiestromen zijn en in de
rondte kunnen rondrazen.
Het motief van dit boek is om in het kort uit te leggen over hoe
extreem weer kan worden voorkomen en daarbij de theorie over
energiestromen uit te leggen.
Ikzelf heb het idee dat de mens te weinig informatie bezit over hoe
deze tornado’s nou echt ontstaan, laat staan hoe ze moeten worden
voorkomen.
Daarom gaan we eerst basisprincipes van energiestromen uitleggen.
Basisprincipes van energiestromen
Stel een energie voor dat zich voordoet door opwarming van de
aarde. Dat ontstaat namelijk. Warmte en een drukgebied, dat zorgt
voor energiestroming, wat wij kunnen “proeven” als lucht en soms
als wind. Ook voelen we warmte doordat twee lichtbundels in elkaar
bewegen en via refractie een derde lichtstraal produceren, daar komt
energie bij vrij.
Energie dat zich ontwikkelt en dat vervolgens een tegenkracht
ontwikkelt, kwantumfysica basisprincipes, waarbij elke energie een
andere tegenkracht kent, dat uiteindelijk tot nul moet leiden.
We zijn al bij het ontstaan van energie in de vorm van warmte en
wind. Nu gaan we kijken hoe de windstroom een tegenkracht uitlokt.
Een energie denkbaar achtend, die recht vooruit beweegt, creëert
een energie als tegenkracht, die van achteren naar voren beweegt,
wat vervolgens meerdere energievormen in een kettingreactie doet
triggeren. Als het ware maken wij op aarde de wind mee, maar als
we hem een kleur zouden moeten geven, dan weet ik zeker, dat dit
vele verschillende combinaties moet zijn. Zelfs kleuren van de
regenboog zouden zichtbaar moeten zijn.
Als ooit de mens deze energievelden kan filteren en de juiste kleuren
eraan kan geven, dan pas zal deze theorie zijn grondvest zetten,
want in de wetenschap telt het kunnen bewijzen van theorieën.
Vaker worden wetenschappers gezien als mensen die iets “doen of
maken”. Echter, de eerste trendzetters hebben soms niet de kans
om zoiets te praktiseren, om hun hypotheses te toetsen, daar zijn
vele redenen voor te bedenken, in een wereld waar “papieren”
gelden.
Nieuwe blik op kwantumfysica
Nu moeten we bedenken dat een energiestroom net zo lang in
kracht toeneemt tot het de gewenste energie opneemt.
Dit is niet verwonderlijk, in de natuur bestaat een evenwicht, een
balans. Elke energie dat men opneemt komt vanuit de lucht weer op
zijn plaats. Anders zou een gat ontstaan in de ruimte en dat komt
waarschijnlijk niet voor in de natuur, waarschijnlijk zeker niet op
aarde, dat een atmosfeer omvat. Het is zelfs zo dat wanneer alle
alternatieven zijn verdwenen, de natuur de balans gaat zoeken in de
ruimte, dit wordt verkregen door X – Ray en gammastraling op te
nemen.
Het moet zo worden gezien, een energie heeft een bepaalde kracht
en het veroorzaakt tegenkrachten, deze tegenkrachten worden
benoemd met de term “diffuus”, vanaf nu.
Wanneer een energie ontstaat, door bijvoorbeeld refractie, dan
ontstaan er allerlei diffuse reacties die doorgaan tot aan nul.
Nu is het zo dat niet altijd evenveel en ook niet altijd alle straling
aanwezig is in de lucht, de energie moet in kracht toenemen wil het
een diffuse energie opnemen en de balans wordt weer hersteld. Dit
is niet eindig, elke energie heeft zijn vermogen, maar ze
compenseren elkaar wel om uiteindelijk de energie tot nul te
herleiden.
Het is dus nu begrijpelijk waarom de wind soms in kracht toeneemt,
doordat het harder moet gaan waaien om de energie dat is ontstaan
te ontladen tot nul. Net als bij bliksem overigens, daar varieert de
kracht net zoveel als hier wordt beschreven. Dit kan zelfs een beeld
geven waarom soms bliksem ontstaan kan, echter komt daarbij meer
kijken.
Laten we nu bedenken dat op aarde een continu tekort is aan diffuse
straling, op bepaalde gebieden van de wereld. Dat kan zijn omdat
niet genoeg vegetatie aanwezig is, niet genoeg water e.d. grote
verschillen in aanwezige stralingssoorten, tekorten en overvloeden
daarin.
Hierdoor zou het zo zijn dat continu een sterke wind aanwezig is in
dit gebied. Maar doordat een enkel energietekort bestaat, kan de
natuur de balans herstellen door via een kettingreactie deze energie
van “ver” teweeg te brengen.
Het is dus echt niet zo dat de natuur energie kan “overslaan”.
De kleuren en ook de intensiteit van die kleuren van de regenboog in
een gebied bepalen de volgorde.
We zijn al goed op weg om te kunnen beseffen hoe een zeer sterke
storm kan ontstaan. Doordat meerdere stralingstypes,
energiestromen, ontbreken, moet de natuur uit verdere gebieden
deze energie uitputten. Een storm ontstaat.
Wanneer nu ondanks alle pogingen van Moeder Natuur de energie
niet “fatsoenlijk” kan worden toegereikt, dan ontstaat een wervelwind
met zeer krachtige windhozen, die dus een bepaalde energie
aantrekken. Vaak zal de conclusie zijn dat de tornado deze energie
gaat “volgen”. Dat is maar net in de richting waar deze energie zich
kan bevinden, zo is in bosrijk gebied met een Cf klimaat meestal
veel diffuse energie aanwezig, dat zou een mogelijke verklaring
kunnen zijn waarom het naar een dergelijk gebied raast.
Niet alleen energiestromen…
Niet alleen energiestromen kunnen een tekort veroorzaken. Ook kan
de samenstelling “lucht” in een bepaald gebied een energiestroom
opwekken. In veel geografische gebieden is lucht veranderlijk, maar
meestal bezit het een bepaalde energie en samenhang van
moleculen. Zo zal in bosrijk gebied veel nitriet en zuurstof
voorkomen en wellicht als weinig leven aanwezig is, wat meestal niet
zo is, dieren produceren ook co2, minder co2 bevatten.
Een samenspel van factoren is benodigd om het weer zo te krijgen
dat een tornado of een orkaan gaat oprijzen.
Op Wikipedia is aangegeven dat tornado’s ontstaan door een warme
luchtstroom dat zich combineert met een vochtig landgebied, dat
vochtige lucht bevat. Ook moet de streek een hoogteverschil
bevatten, waar een hoogteverschil voor daling van de temperatuur
van de lucht zorgt en waarbij naarmate de hoogte stijgt een andere
windsnelheid aanwezig is.
Warme lucht stijgt en laat ook het vochtige lucht stijgen en warmer
worden, wat tot regen leidt.
Bovendien is op Wikipedia aangegeven:
“Wanneer de waterdamp in de stijgstroom van de bui condenseert tot
waterdruppels, komt warmte vrij die ervoor zorgt dat de stijgstroom warmer
blijft dan zijn omgeving en daardoor in stand blijft.”
Bliksem in tornado’s
Een windhoos dat zich voortbeweegt onder (letterlijk) onweer.
Windhozen ontstaan letterlijk dus onder een regenbui. Met heel veel
bliksem dat ontstaat tijdens de mars.
Natuurlijk zou men kunnen beweren, door de grote drukverschillen in
combinatie met alle chemische reacties ontstaat deze bliksem, maar
dat is te kort door de bocht.
Een technisch verhaal moet duidelijk maken waarom veel bliksem
ontstaat tijdens een zware windhoos.
Eerst moet men bedenken dat lucht in principe continu aan het
hellen is, aan het draaien volgens de draaias van de aarde, dit wordt
aangeduid met de Corioliskracht.
Door de continue draai van de aarde, moet men zich voorstellen dat
in principe alles, ook de lucht, onder druk staat en onderhevig is aan
energie, waaronder het bekendste, de zwaartekracht.
Energiestromen in de vorm van wind (luchtstromen) worden
merkbaar door de draai.
Stel een aarde voor, dat stilstaat. Nee nee, ook het heelal dat
stilstaat… Kunnen jullie inbeelden dat dan geen atmosfeer kan
ontstaan? Door de drukverschillen, die ontstaan met de draai van de
aarde kunnen wolken gevormd worden, kan neerslag bestaan en
kan de wind waaien. Een aarde dat zou stilstaan… Jammer genoeg
zou dit het einde van de wereld betekenen. Geen leven zonder een
draaiende planeet.
En neerslag ontstaat dus door drukverschillen en met behulp van de
zon. De zon verwarmt de aarde en waterdamp stijgt en daalt door
drukverschillen, door de atmosfeer, een barrière, opnieuw neer.
Door de draai ontstaan ionen en polaire bindingen, die bepalend zijn
voor de ontlading van bliksem. Maar voor we deze conclusie kunnen
trekken, zullen we dit stap voor stap moeten uitbeelden.
Stap 1 luchtstromen die ronddraaien, in een bepaalde draairichting,
links of rechts, die vervolgens atomen en moleculen met een
bepaalde energie bevatten. Met energie worden vaker polaire
bindingen bedoeld.
Stap 2 laten we als voorbeeld nemen dat twee luchtstromen naar
rechts bewegen en elkaar tegenkomen. Nu is de vraag, ontstaat
neerslag met onweer?
Antwoord is dat het niet altijd zo is, alleen bij een samenkomst van
omstandigheden, meestal bij een lagedrukgebied waarbij koude
lucht botst met warmere lucht, maar wel is de kans groter geworden
op onweer. Het hangt van de intensiteit van de luchtstromen af, de
sterker de luchtstromen, de sterker zullen de bindingen tussen de
moleculen zijn.
Polaire bindingen zijn delen van atomen of moleculen die als het
ware op elkaar zijn afgestemd, deze lijken erg op ionen, die elkaar
zullen aantrekken bij contact, doordat zij de polarisatie NZ en NZ
hebben en in de goede stand staan ten opzichte van elkaar, dat
wordt bepaald door de draairichting, dat ten voorbeeld altijd een NZ-
atoom produceert wanneer de luchtstroom naar rechts draait. Door
dit proces zal neerslag plaatsvinden.
De tweede stap is dus samengevat, het botsen van twee
luchtfronten.
Doordat de polaritonen elkaar raken, ontstaat een gedeeltelijke fusie
van atomen of moleculen tot een molecuul, NZNZ, wat neerdaalt op
de aarde.
Stap 3 het gaat onweren wanneer een derde luchtstroom erbij komt.
Namelijk wanneer deze in tegengestelde richting beweegt. We
namen rechts, dus we nemen nu links, tegenovergesteld.
Dus samengevat: twee luchtstromen, die naar rechts bewegen, die
een NZNZ-molecuul creëren, waarna eerst neerslag ontstaat.
Vervolgens komt een derde sterke luchtstroom binnen, dat ook botst
met deze, in tegengestelde richting beweegt, die de polaire
bindingen in kracht doet afnemen en doet loslaten.
Wat hierna gebeurt moeten we op een bepaalde schaal indenken.
Namelijk op deze manier:
De beide luchtstromen die de molecuul NZNZ hebben
geproduceerd, zijn niet even sterk, de één is sterker dan de andere,
voor bliksem de ideale situatie.
Laten we de situatie indexeren naar kracht.
Eerste luchtstroom stellen we op 100
Tweede luchtstroom 50
Derde luchtstroom 150
De atomen van de eerste en tweede luchtstroom vormen een kracht
van 100 en 50 en niet 150, anders geschreven 100 - 50.
Nu gaat deze molecuul bewegen in de lucht, onderaan de
neerslagwolk, deze draait in tegengestelde richting en veroorzaakt in
principe druk op deze molecuul. Deze verliest zijn kracht doordat de
energie wegebt in een andere vorm.
Dit gaat zo:
100 – 50
90 – 40
80 – 30
70 – 20
60 – 10
50 – 0
En hier stoppen we, want bij nul verandert of kan de polaire binding
veranderen naar ZN, waardoor extreme druk op de molecuul
ontstaat. De twee atomen stoten elkaar af (ZN-NZ) en er vormt zich
een ion dat inslaat op de aarde. Bliksem!
Hoe kunnen we wervelwinden en extreem harde
windstoten in kracht doen afnemen?
Luchtstromen zijn energiestromen en wind heeft ook een polariteit,
het zal een + en een – punt met een +/- gedeelte bezitten, waardoor
deze stroming mogelijk wordt, daarom wil ik stellen: wind heeft de
polariteit +/-. Het is elektromagnetische stroming dat meetbaar is,
dat zelfs geluid maakt.
Eerder hebben we gezien dat een wind ergens begint, ontstaat en
vervolgens weer een einde kent. Dus een beweging van 100 procent
naar 0 procent voor de beeldvorming.
Om een tornado te stoppen, moet de energietoevoer worden
gereguleerd. Maar de grote vraag is, hoe? Moet je de energie
wegtrekken, wat weer tot meer wind zal leiden, of moet meer energie
worden gebracht, wat uiteindelijk ook tot een stijging van wind kan
leiden, zeker als men het niet goed doet.
Ik heb het antwoord al gegeven natuurlijk, de energie moet worden
aangeleverd in de vorm van een combinatie waarmee de natuur
rustiger alle energie kan leiden tot nul en kan laten ontladen.
Met andere woorden, kies ik ervoor om energie aan te leveren,
energie in de vorm van straling en ook moleculen die benodigd zijn,
die worden aangetrokken door de tornado, orkaan e.d. bizarre
weersomstandigheden. Deze worden losgelaten in de omgeving.
De kleuren van de regenboog op aarde geven aan in welke
verhouding de straling op een bepaald gebied is samengesteld en in
deze combinatie moet de stralingsenergie worden aangeleverd, wil
men een juiste ontlading van de lucht bespoedigen.
Het lijkt primitief om dan atoombommen met een bepaald doel tot
ontploffing te brengen. Geavanceerde atoombommen, die enkel een
bepaalde stralingstype aantrekken. Of bijvoorbeeld, enkel neutronen.
Roze, blauwe en groene atoomwolken, die dan ontstaan kunnen.
De techniek is er niet naar om nu te kunnen zeggen hoe het wel kan,
wellicht iets voor een wetenschapper. Maar welke methode… Daar
gaat het om.
Nawoord
Dit is een beknopte weergave van een technisch vraagstuk, maar
wel één die origineel en in orde is.
Wellicht komen in de toekomst zeer uitgebreide boeken over dit
onderwerp, die dezelfde theorie als basis zullen gebruiken. Natuurlijk
zullen zij dit kunnen aan de hand van uitgebreide experimenten en
de daarbij behorende analyses.
Wat niet zal veranderen, is de werking van de natuur, dit zal altijd
volgens een bepaalde “techniek” doorgaan…
Einde
